ســــآربــــآלּ

قصه فراغ

*گفتم که روی خوبت، ازمن چرا نهان است؟

گفتا تو خود حجابی ، ورنه رخم عیان است

گفتم که از که پرسم جانا نشان کویت ؟

گفتا نشان چه پرسی آن کوی ، بی نشان است

گفتم مرا غم تو خوشتر ز شادمانی

گفتا که در ره ما ، غم نیز شادمان است !

گفتم که سوخت جانم از آتش نهانم

گفت آن که سوخت او را ، کی ناله یا فغان است

گفتم فراغ تا کی گفتا که تا توهستی

گفتم نفس همین است گفتا سخن همان است

گفتم که حاجتی هست ، گفتا بخواه از ما

گفتم غمم بیفزا ، گفتا رایگان است

گفتم ز فیض بپذیر ، این نیمه جان که دارد

گفتا، نگاه دارش غمخانه ی تو جان است

(ملا محسن فیض کاشانی )

توسط یه منتظر

درباره وبلاگ

آرشيو مطالب

آخرين مطالب

نويسندگان

پيوند ها

دانشنامه مهدویت

پيوندهاي روزانه

لوگوی دوستان